En natuurlijk gaat het leven dan gewoon door. Druk met het gezin, de verhuizing, het nieuwe leven dat we aan het opbouwen waren op een nieuwe plek. De zwangerschap en geboorte van mijn derde kindje. Maar het zaadje was geplant. Er was een verlangen in mij wakker geworden, en het liet zich niet meer in slaap sussen.
En toen kwam de maandagmorgen in augustus…
Ik bracht de kinderen naar school en de opvang. Ik had voor het eerst sinds de zomervakantie het huis voor mij alleen, dus ik zou lekker rustig vanuit huis werken. Mijn mailachterstand wegwerken, die presentatie voorbereiden, het verslag schrijven, de lijst was lang. Ik startte mijn laptop op en er gebeurde… Niets? Nee niets! Ik kon het niet meer. Van mijn ‘altijd aan’-stand van alles regelen voor iedereen (werk, de kinderen, de schoolkrant, de oudercommissie van de opvang, en ga zo maar door), ging ik ineens ‘uit’. Mijn brein had blijkbaar besloten dat het mooi was geweest.
Er volgde een periode waarin uitputting de boventoon speelde. De meest eenvoudige dingen lukten niet meer: keuzes maken -van het soort pasta tot wel of niet met de fiets naar school, kletspraatjes aanknopen op het schoolplein, slapen. Laat staan werken. Alles wat mij definieerde: mijn werk, mijn vele activiteiten, mijn sociale leven, was weggevallen. Maar wat bleef er dan in hemelsnaam over?
Ik ontdekte yin yoga. Mijn brein wist het allemaal niet meer, maar mijn lijf bleek het wel te weten. Door yin yoga ging ik voor het eerst echt luisteren naar mijn lichaam. En langzaam begon ik te horen wat het nodig had. Yin yoga nodigde mij uit om zacht naar mezelf te zijn. Om te stoppen met altijd maar iets te vinden van hoe het gaat en wat ik kan. Het bracht me niet alleen meer rust en balans, maar ineens besefte ik hoe emoties zich uitten in mijn lijf. En doordat ik daarnaar ging luisteren, ontdekte ik hoe mijn menstruatiecyclus een rol speelde in hoe ik me voelde, hoe mijn lichaam voelde, iets waar ik daarvoor nooit echt bij stil had gestaan. Ik merkte dat ik lekkerder in mijn vel zat wanneer ik hier rekening mee hield. Ik ontdekte ook hoezeer het seizoen waar we in leven een rol speelde in hoe ik mijzelf voelde. We vinden het allemaal logisch dat we in de winter het liefst onder een dekentje op de bank zitten met een kopje thee, en dat we in de zomer de grootste moeite hebben met op tijd naar bed gaan. Maar door hier echt bewust bij stil te staan en te voelen wat dat doet met je lijf, met je hoofd, dat was een grote ontdekking.
En steeds weer die stem… zachtjes, maar aanhoudend: her-inner je. Herinner je jou.
Ik zag op facebook een oproep van Karin Persons. Over het PriesteresPad van de Maanmagie. De JA op dat pad, niet wetend wat het zou zijn of waar het me zou brengen, was zó luid, dat ik om 2 uur s nachts nog een mail heb gestuurd met de vraag of er plaats was voor mij. En die was er. Zo begon mijn initiatiepad. En zo werd de Priesteres in mij wakker. Zij die weet, die weegt. Zij die zichzelf en anderen vol compassie een spiegel voorhoudt. Zij die rituelen terugbrengt in deze wereld. Zij die in diepe verbinding is met zichzelf, de Aarde en Al, vrouwen meeneemt op reis. Naar zichzelf. Naar hun diepste kern.
En nu? Nu organiseer ik VrouwenCirkels en geef ik Priestess yin lessen. Het terugbrengen van de vrouwenkracht, van de magie die in ons bekken woont, dat is wat ik te doen heb. En de verbinding van vrouwen. Altijd die verbinding. Want we hebben het zelf te doen, maar niet alleen. In mijn cirkels ervaar je de liefde en steun van jouw sisters. Je doet het zelf, maar niet alleen. Met open hart en open armen. En dan diep in je lijf zakken en de wijsheid te horen die daar gonst. Ik nodig je uit om jouw Oer weer te her-ont-dekken in jouzelf. Ze is zo dichtbij! Mijn Priestess yin lessen brengen je in contact met het ritme van de Maan en de seizoenen. En met jouw lijf en jouw eigen unieke ritme. Vol-ledig in jouw kracht. Iedereen is het waard het om zich zo te voelen!
Dit is typisch Maaike:
– Ik ben spiritueel, maar houd het altijd aards. We hebben het hier te doen, in dit lijf, op deze plek.
– Ik kan heel geaard en rustig zijn, maar ook energiek en enthousiast. Soms in een tijdspanne van enkele minuten.
– Ik ben heel lief en zorgzaam. Zo vind ik het heerlijk om mijn yogi’s lekker in te stoppen met een dekentje tijdens de eindontspanning.
– Ik zie en hoor altijd alles. Dat komt bij wat ik doe ontzettend goed van pas. Maar soms is het ook onpraktisch, bijvoorbeeld wanneer de kraan lekt en ik een gesprek wil voeren ;-)
In mijn visie is het de uitnodiging aan alle vrouwen om in hun ware kracht te gaan staan. Om echt te voelen wat Waar en Zuiver is voor jou. Om te voelen hoe het met jou is, te voelen wat jij nodig hebt om volledig jezelf te zijn. Klinkt misschien eenvoudig, maar als het zo makkelijk is, waarom doen we het dan niet met z’n allen? Het vraagt moed, oefening en doorzettingsvermogen. En compassie voor als het vervolgens weer eens mislukt. Dat is steeds weer je oefening. En het is je grootste winst.
